ΤΟ ΝΤΑΜΑΡΙ (ΜΠΕΣΗ) ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΕΙ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΑΓΡΟΥ
Ξαφνιασμένοι, γιατί κανείς δεν μας ρώτησε, δεν μας συμβουλεύτηκε, δεν μας πρότεινε και προβληματισμένοι από την ήδη απαράδεκτη πορεία προόδου ασφαλτόστρωσης του δρόμου Αίγινας – Μεσαγρού, πληροφορηθήκαμε την απόφαση αποκατάστασης του νταμαριού Μπέση στο Μεσαγρό που βρίσκεται μέσα στην αρχαιολογική ζώνη.
Αναμφίβολα η ιδέα της αποκατάστασης των νταμαριών της Αίγινας μας βρίσκει σύμφωνους. Άλλωστε κάτι τέτοιο θα είναι προς όφελος όλου του νησιού και ιδιαίτερα της περιοχής μας, που μέχρι σήμερα βιάζεται από τα κάθε λογής μπάζα που ανεξέλεγκτα βρωμίζουν το δάσος του Μεσαγρού, τα ρέματα και τις ακροθαλασσιές της Αγίας Μαρίνας και της Βαγίας, χωρίς να ενδιαφέρεται κανείς.
Η αποκατάσταση όμως ενός νταμαριού, είναι υπόθεση μόνο του ανατροπέα του φορτηγού ή μια σοβαρή υπόθεση με μελέτες και συγκεκριμένο σχέδιο;
Η μέχρι σήμερα αντιμετώπιση της περιοχής, δεν μας δίνει την απαιτούμενη αισιοδοξία, θα λέγαμε μάλιστα το αντίθετο, μας γεμίζει άγχος και ανησυχία.
Ανησυχία που έρχεται να προστεθεί σε άλλες συσσωρευμένες από καιρό.
Ζούμε μια ιδιόμορφη εγκατάλειψη, από τον αγροτικό γιατρό, τη συγκοινωνία, τα σκουπίδια - μπάζα, το νερό, τα τσιμέντα, τα σίδερα, το δρόμο, το λιμάνι, την εγκατάλειψη των αρχαιολογικών χώρων και πολλά άλλα ακόμα.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ή έλλειψη σχεδιασμού για την αποκατάσταση του νταμαριού, η άφαντη μελέτη (ούτε οι Δημοτικές υπηρεσίες δεν την έχουν), η συμφωνία αστραπή μεταξύ Δήμου – Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής - Οργανισμού της Αθήνας – ΓΗΓΕΡΤΟΝ Α.Ε. χωρίς τη διαβούλευση με την τοπική κοινωνία μας δηλώνει το μέγεθος της αδιαφορίας για την ποιότητα της ζωής των κατοίκων και μας βρίσκει αντίθετους στην προχειρότητα που επιδεικνύουν με αποτελέσματα που δεν χρειάζονται και μεγάλη φαντασία. Ο φόβος ότι το νταμάρι θα γίνει χώρος υποδοχής κάθε λογής απορριμμάτων, πλανιέται πάνω από τα κεφάλια μας.
Μπροστά σε αυτή λοιπόν την διαφαινόμενη νέα υποβάθμιση της περιοχής, αντιπροτείνουμε μια ώριμη πια σκέψη, η οποία συζητήθηκε πολύ και κατά την προεκλογική περίοδο. Μια σκέψη, αναπτυξιακή που μπορεί να δώσει λύση σε πολλά από τα προβλήματα της περιοχής.
Προτείνουμε και θα προσπαθήσουμε γι αυτό, το νταμάρι (Μπέση) να γίνει ανοιχτό θέατρο. Η θέση ενός ανοιχτού θεάτρου δίπλα στο ναό της Αφαίας, μπορεί να δημιουργήσει την βάση για την ανάπτυξη θεματικού τουρισμού και την καλυτέρευση της οικονομικής και πνευματικής ζωής του τόπου και του νησιού γενικότερα.
Στη προσπάθεια αυτή θα κινητοποιηθούμε προς κάθε κατεύθυνση. Κόμματα, Υπουργείο Πολιτισμού, Νομαρχία, Δήμο, σε ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, σε ενώσεις ηθοποιών, ΜΜΕ και όπου αλλού χρειαστεί.
Ζητάμε, να σταματήσει κάθε διαδικασία που γίνεται πίσω από την πλάτη μας για την αποκατάσταση του νταμαριού και να συζητηθεί από την αρχή σε νέα βάση.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΑΓΡΟΥ
Ξαφνιασμένοι, γιατί κανείς δεν μας ρώτησε, δεν μας συμβουλεύτηκε, δεν μας πρότεινε και προβληματισμένοι από την ήδη απαράδεκτη πορεία προόδου ασφαλτόστρωσης του δρόμου Αίγινας – Μεσαγρού, πληροφορηθήκαμε την απόφαση αποκατάστασης του νταμαριού Μπέση στο Μεσαγρό που βρίσκεται μέσα στην αρχαιολογική ζώνη.
Αναμφίβολα η ιδέα της αποκατάστασης των νταμαριών της Αίγινας μας βρίσκει σύμφωνους. Άλλωστε κάτι τέτοιο θα είναι προς όφελος όλου του νησιού και ιδιαίτερα της περιοχής μας, που μέχρι σήμερα βιάζεται από τα κάθε λογής μπάζα που ανεξέλεγκτα βρωμίζουν το δάσος του Μεσαγρού, τα ρέματα και τις ακροθαλασσιές της Αγίας Μαρίνας και της Βαγίας, χωρίς να ενδιαφέρεται κανείς.
Η αποκατάσταση όμως ενός νταμαριού, είναι υπόθεση μόνο του ανατροπέα του φορτηγού ή μια σοβαρή υπόθεση με μελέτες και συγκεκριμένο σχέδιο;
Η μέχρι σήμερα αντιμετώπιση της περιοχής, δεν μας δίνει την απαιτούμενη αισιοδοξία, θα λέγαμε μάλιστα το αντίθετο, μας γεμίζει άγχος και ανησυχία.
Ανησυχία που έρχεται να προστεθεί σε άλλες συσσωρευμένες από καιρό.
Ζούμε μια ιδιόμορφη εγκατάλειψη, από τον αγροτικό γιατρό, τη συγκοινωνία, τα σκουπίδια - μπάζα, το νερό, τα τσιμέντα, τα σίδερα, το δρόμο, το λιμάνι, την εγκατάλειψη των αρχαιολογικών χώρων και πολλά άλλα ακόμα.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ή έλλειψη σχεδιασμού για την αποκατάσταση του νταμαριού, η άφαντη μελέτη (ούτε οι Δημοτικές υπηρεσίες δεν την έχουν), η συμφωνία αστραπή μεταξύ Δήμου – Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής - Οργανισμού της Αθήνας – ΓΗΓΕΡΤΟΝ Α.Ε. χωρίς τη διαβούλευση με την τοπική κοινωνία μας δηλώνει το μέγεθος της αδιαφορίας για την ποιότητα της ζωής των κατοίκων και μας βρίσκει αντίθετους στην προχειρότητα που επιδεικνύουν με αποτελέσματα που δεν χρειάζονται και μεγάλη φαντασία. Ο φόβος ότι το νταμάρι θα γίνει χώρος υποδοχής κάθε λογής απορριμμάτων, πλανιέται πάνω από τα κεφάλια μας.
Μπροστά σε αυτή λοιπόν την διαφαινόμενη νέα υποβάθμιση της περιοχής, αντιπροτείνουμε μια ώριμη πια σκέψη, η οποία συζητήθηκε πολύ και κατά την προεκλογική περίοδο. Μια σκέψη, αναπτυξιακή που μπορεί να δώσει λύση σε πολλά από τα προβλήματα της περιοχής.
Προτείνουμε και θα προσπαθήσουμε γι αυτό, το νταμάρι (Μπέση) να γίνει ανοιχτό θέατρο. Η θέση ενός ανοιχτού θεάτρου δίπλα στο ναό της Αφαίας, μπορεί να δημιουργήσει την βάση για την ανάπτυξη θεματικού τουρισμού και την καλυτέρευση της οικονομικής και πνευματικής ζωής του τόπου και του νησιού γενικότερα.
Στη προσπάθεια αυτή θα κινητοποιηθούμε προς κάθε κατεύθυνση. Κόμματα, Υπουργείο Πολιτισμού, Νομαρχία, Δήμο, σε ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, σε ενώσεις ηθοποιών, ΜΜΕ και όπου αλλού χρειαστεί.
Ζητάμε, να σταματήσει κάθε διαδικασία που γίνεται πίσω από την πλάτη μας για την αποκατάσταση του νταμαριού και να συζητηθεί από την αρχή σε νέα βάση.
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ
Δημοτικό Διαμέρισμα Μεσαγρού -Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου