19/2/12

ΑΝΑΟΡΙΟΘΕΤΗΘΙΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Ο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΧΩΡΑΣ






Μόλις πριν 4 μέρες κοινοποιήθηκε στο Δήμο η υπουργική απόφαση ΥΠΠΟΤ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Φ26/117402/3589/29.11.11 του Υπουργού Πολιτισμού κ. Γερουλάνου, όπως δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ αναγκαστικών απαλλοτριώσεων (352/ΑΑΠ/2011), με την οποία αναοριοθετείται ο αρχαιολογολικός χώρος της Παλιαχώρας. Το θέμα είχε απασχολήσει έντονα το Δημοτικό Συμβούλιο στις αρχές του 2008 που είχε εκφράσει και την αντίθεσή του. Μένει τα νέα όρια να εξεταστούν σύμφωνα με το παραπάνω απίσημο σχεδιάγραμμα και να διαπιστώσουμε αν εισακούστηκε η άποψη του Δήμου Αίγινας και αν τελικά η όλη υπόθεση αποβεί προς ζημιά ή όφελος της τοπικής μας κοινωνίας. Ευχόμαστε το δεύτερο.

Περί απολύτου προστασίας

(Το άρθρο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΑΙΓΙΝΗΤΙΚΑ ΝΕΑ, φύλλο 337, 22-2-2008 και μ άλλον ξαναγίνεται επίκαιρο.)

Η πρόθεση κάποιου να σε προστατεύσει δημιουργεί αυθόρμητα θετικά συναισθήματα προσδοκίας. Όλοι μας έχουμε βιώσει τέτοια, ειδικά στις μικρότερες ηλικίες. Μεγαλώνοντας, βέβαια, δεν μας αρκεί το πρώτο άκουσμα μιας πρόθεσης για να ενθουσιαστούμε. Εξετάζουμε τα συν και τα πλην, τις φανερές αλλά και τις άδηλες "παραμέτρους". Μετά τα "φίλτρα" του ενήλικα επιτρέπουν την υιοθέτηση ή όχι κάθε τέτοιας πρόθεσης. Κάπως έτσι λειτουργούμε σχεδόν όλοι, πιστεύω.
Μα αγαπητοί συναναγνώστες, μια συγκεκριμένη πρόθεση περί προστασίας έχει πραγματικά μπερδέψει τους κατοίκους της Αίγινας. Μιλώ για την πρόθεση των υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού να προστατεύσουν τα πολιτιστικά μας μνημεία. Και εξηγούμαι: Ως πρόθεση φυσικά "καλή και άγια" ακούγεται, μα αν κάτσεις και μελετήσεις τα γεγονότα, ένα τεράστιο ερωτηματικό γεννιέται στη σκέψη σου.
Η προστασία αυτή θα έπρεπε να έχει δύο σκέλη:
Το πρώτο να είναι η προφύλαξη των τοπικών αρχαιοτήτων από τους αδίστακτους και ασυνείδητους, που (κακά τα ψέματα) υπάρχουν και θα υπάρχουν. Το δεύτερο και βασικότερο: Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση ενεργειών διάσωσης, ανάδειξης και προβολής αυτών των μνημείων.
Στην Αίγινα, όμως, το νησί του Αιακού, της Αφαίας, του Ελλάνιου Δία, των Μυρμιδόνων και της Κολώνας, της Παλιαχώρας, της Πολίτισσας, της Ομορφοκκλησιάς και της Χρυσολεόντισσας, ζούμε κάτι το εντελώς παράδοξο. Η Πολιτεία εφαρμόζει κατά τρόπο υπερβολικό και "επικυριαρχικό" το πρώτο σκέλος της υποτιθέμενης πολιτισμικής προστασίας, δεσμεύοντας αδιακρίτως περιουσίες, κτήματα και οικισμούς χαρακτηρίζοντάς τα "ζώνες απολύτου προστασίας τύπου Α ή Β" ή "διατηρητέα κτίσματα", αλλά ποτέ δεν έχει προχωρήσει στο δεύτερο ζητούμενο, την εκπόνηση σχεδίου ουσιαστικής προστασίας των μνημείων, μέσω έργων συντήρησης, διάσωσης και ανάδειξης.
Και γίνομαι πιο συγκεκριμένος με παραδείγματα:
Το 1994, η Κοινότητα Μεσαγρού έμαθε κατόπιν εορτής και μετά την ψήφιση της σχετικής διάταξης, ότι μια τεράστια έκταση που περιλαμβάνει περιοχές του Μεσαγρού, της Βαγίας ακόμα και ενοικιαζόμενα δωμάτια της Αγίας Μαρίνας καθορίζεται ως "ζώνη απόλυτης προστασίας Α". Στράφι πήγαν οι επερωτήσεις, οι καταλήψεις και τα έγγραφα, στου "κουφού την πόρτα" χτύπησαν. Την ίδια στιγμή: 500 μέτρα παραπέρα, το "πάρκο κεραιών" ζει και βασιλεύει (και πιθανά ναρκοθετεί την υγεία μας), παρά τις σχετικές αποφάσεις καθαίρεσης που μένουν ανεφάρμοστες από το 1995. Το Μουσείο της Αφαίας παραμένει απρόσιτο για το ευρύ κοινό και δεν έχουν δημιουργηθεί, εν έτει 2008, στοιχειώδεις χώροι υγιεινής για τους χιλιάδες έλληνες και αλλοδαπούς επισκέπτες. Ποια προστασία παρέχετε κύριοι;
Οι Λαζάρηδες ερήμωσαν, ξέρετε γιατί; Είχαν την τύχη (ή ατυχία) να φιλοξενούν κάποιους μυκηναϊκούς τάφους. Και η … προστασία της ζώνης Α (και ζώνης Β για το Ανιτσέο) ξαναχτύπησε. Την ίδια στιγμή που το χωριό σβήνει στην κυριολεξία από το χάρτη, ούτε μια πινακίδα δεν δείχνει πού πέφτουν οι τάφοι αυτοί, να πάμε βρε παιδί μου να τους θαυμάσουμε τουλάχιστον. Στις αυλές των λιγοστών σπιτιών, όμως, φύτρωσαν κεραίες με τις ευλογίες του Κράτους, που ποιος ξέρει με πόση ακτινοβολία μας ποτίζουν. Ποια προστασία παρέχετε κύριοι;
Το Σπίτι του Ροδάκη στο Μεσαγρό, γκρεμίζεται. Επικοινωνούν μαζί μου επιστήμονες για να πάω να τους το δείξω και ντρέπομαι. Όταν ως Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Μεσαγρού, λοιπόν, ξεκίνησα το 2000, εκστρατεία για να το αποκτήσει ο Δήμος, το κράτος ήταν απόν. Δυο χρόνια μετά, η προστασία χτύπησε. Κηρύχτηκε διατηρητέο!!! Πάμε στοίχημα ότι τώρα είναι που θα διαλυθεί τελείως;
Οι Τάφοι των Σαλαμινομάχων γιατί έχουν εγκαταλειφθεί αφύλακτοι στη βορά του χρόνου και στις διαθέσεις των περαστικών και των … νυκτερινών επισκεπτών;
Κι άλλα μπορούν να αναφερθούν και σίγουρα πολλοί από σας έχετε να διηγηθείτε κάποια ιστορία "αρχαιολογικής τρέλας", αν σας χρειάστηκαν οι υπηρεσίες των Εφοριών Αρχαιοτήτων της περιοχής μας. Αλλά ας κλείσω αναφερόμενος στο πιο επίκαιρο και συνάμα πιο κραυγαλέο ατόπημα των προστατών του Πολιτισμού μας: Την απόπειρα καθορισμού ως ζώνης προστασίας της Παλιαχώρας, μια τεράστιας περιοχής με ευθείες χαραγμένες "επί χάρτου", από "της Γριάς το πήδημα" και τη Χρυσολεόντισσα ως τον Άγιο Θωμά στο Μεσαγρό και τα "Πετρίτικα" στο Βαθύ, καταδικάζοντας αδιάκριτα περιουσίες και κατοικίες στη στασιμότητα και υπανάπτυξη. Για ποια προστασία της Παλιαχώρας μιλάνε, όμως, όταν την ίδια στιγμή κανένα έργο προφύλαξης και ανάδειξης του νησιώτικου Μιστρά δεν έγινε ποτέ στη ιστορία του Νησιού; Η μοναδική πρόνοια του Κράτους είναι η τοποθέτηση μιας αρχαιοφύλακος χωρίς κανένα εφόδιο υποδομής και κάποια μικροποσά για να κόβονται τα ξερόχορτα. Πού ήταν το Κράτος όταν οι εκρήξεις των λατομείων κατάστρεφαν τα βυζαντινά αλλά και νεότερα μνημεία; Γιατί δεν προχώρησε το πρόγραμμα "HABITAT" για να διασωθούν τα βυζαντινά καλντερίμια;
Και επειδή, έχω την τιμή, να είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της "Παναιγινήτικης Επιτροπής για τη Διάσωση της Παλιαχώρας", ενός φορέα που έχει επιτελέσει σημαντικό έργο, αν και αυτό δεν έχει προβληθεί όσο πρέπει, κάνω και μια ακόμα καυτή ερώτηση: Πού είναι το κράτος όταν σχεδόν αποκλειστικά μέσω ιδιωτικής πρωτοβουλίας διασώζονται και συντηρούνται οι βυζαντινοί ναοί; Ως υπεύθυνος οικονομικών θεμάτων της Επιτροπής, έχω την εξουσιοδότηση του Σεβασμιότατου Επισκόπου μας κ. Εφραίμ, να παραθέσω ακόμα και ονόματα και αριθμούς, αν χρειαστεί. Περιληπτικά αναφέρω τα εξής:
Ο Άγιος Στέφανος συντηρήθηκε μερικά, με χορηγίες ιδιωτών προς την Επιτροπή. Η Παν. Επιτροπή κάλυψε τα εισιτήρια των συντηρητών του ΥΠΠΟ όποτε στάλθηκαν υπηρεσιακά για μικροεργασίες συντηρήσεων, γιατί η Εφορία αρχαιοτήτων δεν διαθέτει κονδύλια. Ο Άγιος Γεώργιος ο Καθολικός αναπαλαιώθηκε και συντηρήθηκε ολοκληρωτικά, με χρηματοδότηση κατά μεγάλο μέρος από το Ίδρυμα Λεβέντη, και κατά το υπόλοιπο από χρηματοδότηση της Ε. Ε. και πόρους της Επιτροπής. Το κελί του Αγίου Διονυσίου διασώθηκε με χορηγία της Ένωσης Ζακυνθίων Αθήνας. Η Αγία Κυριακή πήρε "παράταση ζωής" και αναστηλώθηκε, χάρις στο Ίδρυμα Νιάρχου που χρηματοδότησε όλες τις εργασίες, ενώ την μελέτη της συντήρησης των τοιχογραφιών χρηματοδότησε η Παναιγινήτικη Επιτροπή. Και πρόσφατα: Οι εργασίες προσωρινής στεγανοποίησης της Όμορφης Εκκλησίας χρηματοδοτήθηκαν από την Επιτροπή. Και οι υπό εκτέλεση επισκευές των θεμελίων του Αγίου Δημητρίου γίνονται με χρηματοδότηση ιδιωτών. Προς αποφυγή παρερμηνειών (ηθελημένων ή μη) πρέπει να αναφερθεί ότι όλες ανεξαιρέτως οι εργασίες έγιναν και γίνονται μετά από τις αναγκαίες εγκρίσεις του ΚΑΣ και πάντα υπό την εποπτεία της αρμόδιας Εφορίας Αρχαιοτήτων.
Την ίδια στιγμή: Το μόνο έργο αναστήλωσης που είχε στην ευθύνη του το Δημόσιο, αυτό του Αγίου Αθανασίου (δίπλα στο Σταυρό), έχει παγώσει και μένει ημιτελές !!!
Ποια είναι, λοιπόν, τα σχέδια του Κράτους για την διάσωση της Παλιαχώρας πέρα από τα απαγορευτικά μέτρα; Πιστεύω κανείς δεν θα διαφωνούσε με τη ζώνη προστασίας, αρκεί να είναι σε μια λογική ακτίνα, να διαχωριστεί σε Α και Β τομέα, να εξαιρεθούν οι οικισμοί και να έχει προηγηθεί κοινωνική συζήτηση και συναίνεση πριν την οπαιαδήποτε απόφαση. Δίκαια διαμαρτύρονται οι Αιγινήτες, θιγόμενοι και μη. Ορθές οι ενέργειες της Δημοτικής Αρχής αν και, αποδεδειγμένα, καθυστερημένες. Δικαιολογημένες οι αποφάσεις των Τοπικών Συμβουλίων Μεσαγρού και Βαθέος. Σημαντική η προσφορά της συντονιστικής επιτροπής αγώνα. Ορθή και η ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Κλείνοντας, το μήνυμα που στέλνω και εγώ είναι απλό:
Κύριοι αρμόδιοι και "αρμόδιοι", σταματάτε να παίζετε κορώνα - γράμματα τις ζωές μας με ασκήσεις επί χάρτου. Σκύψτε με ειλικρινό ενδιαφέρον, ελάτε σε επαφή με την καθημερινή πραγματικότητα της Αίγινας και μετά πάρτε ή αναθεωρήστε τις αποφάσεις σας. Ο Αιγινήτης είναι περήφανος για τους αρχαιολογικούς θησαυρούς του Νησιού του, ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΕΣΑΣ. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι όπως κάποιοι ζούσαν και αναπτύσσονταν κάποτε ανάμεσα σε αυτούς, έτσι αρμονικά πρέπει να συνυπάρξουμε και να ζήσουμε και εμείς μαζί τους.

(ΠΗΓΗ: http://www.aiginitika.gr/page337_Page557.htm)

1/2/12

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΟΡΤΗ ΤΟΠΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ Η 26η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ












ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ Αρ. Φύλλου 9 - 30 Ιανουαρίου 2012
ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 7
«Καθιέρωση της 26ης Ιανουαρίου, ημέρα ορκωμοσίας του Ιωάννη Καποδίστρια, ως δημόσιας εορτής τοπικής σημασίας για το Δήμο Αίγινας»

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Έχοντας υπόψη τις διατάξεις:
1. Του άρθρου 1 του α. ν. 198/1967 «Περί τρόπου καθιερώσεως και τελέσεως δημοσίων εορτών και τελετών και περί αντικαταστάσεως και καταργήσεως διατάξεων τίνων του α.ν. 447/1937 «“περί τρόπου απονομής σεβασμού εις την Εθνικήν Σημαίαν και γενικώς τα Εθνικά Σύμβολα’’» (Α 215).
2. Του άρθρου μόνου του π. δ/τος 555/1977 «Περί βελτιώσεως διαδικασιών τινών κατά την έκδοσιν διοικητικών πράξεων επί αντικειμένων αρμοδιότητος Υπουργείων Εξωτερικών, Εθνικής Αμύνης, Εσωτερικών και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» (Α184).
3. Του άρθρου 90 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π. δ/τος 63/2005 «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα» (Α 98).
4. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις του παρόντος διατάγματος δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.
5. Την υπ’ αριθμό 314/2011 γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών, αποφασίζουμε:
Άρθρο 1
Καθιερώνουμε την 26η Ιανουαρίου, ως δημόσια εορτή τοπικής σημασίας για το Δήμο Αίγινας, σε ανάμνηση της
ημέρας ορκωμοσίας του Ιωάννη Καποδίστρια, πρώτου Κυβερνήτη του Ελληνικού Κράτους, το έτος 1828.
Άρθρο 2
Οι εκδηλώσεις του εορτασμού, οι οποίες θα γίνονται στο Δήμο Αίγινας, περιλαμβάνουν γενικό σημαιοστολισμό σε όλο το Δήμο από την 8η πρωινή μέχρι τη δύση του ηλίου της ημέρας της εορτής και φωταγώγηση του δημοτικού καταστήματος και των λοιπών δημόσιων κτιρίων, από τη δύση του ηλίου της ημέρας της εορτής μέχρι τις πρωινές ώρες της επομένης.
Άρθρο 3
Το πρόγραμμα των εορταστικών εκδηλώσεων καταρτίζεται με απόφαση του Περιφερειάρχη Αττικής.

Άρθρο 4
Η ισχύς του παρόντος διατάγματος αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Στον Υπουργό Εσωτερικών αναθέτουμε τη δημοσίευση και εκτέλεση του παρόντος διατάγματος.

Αθήνα, 13 Ιανουαρίου 2012

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΑΡΟΛΟΣ ΓΡ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΗΣ

(ανακτήστε το ΦΕΚ από τον σύνδεσμο: http://www.et.gr/index.php?option=com_wrapper&view=wrapper&Itemid=104&lang=en )