Με την ευκαιρία του γιορτασμού των τριών Ιεραρχών, προσπάθησα να κάνω με τους μαθητές μια "αλλιώτικη" συζήτηση, πάνω στο θέμα της αξίας της Παιδείας, για την οποία εργάστηκαν και οι άγιοι αυτοί, αλλά σε μια εποχή με άλλα δεδομένα και κοινωνικές συνθήκες. Πράγματι οι απόψεις τωνπαιδιών με εντυπωσίασαν κι ας είναι στην Στ' Δημοτικού. Mετά, τους ζήτησα να αποτυπώσουν τη σκέψη τους σε χαρτί, με το εξής ερώτημα:"Πριν πολλά χρόνια, οι τρεις Ιεράρχες μίλησαν κι εργάστηκαν για την Παιδεία, με τρόπο πρωτοποριακό για τότε. Σήμερα κατά τη γνώμη σου τι πρέπει να γίνει για μια καλύτερη Παιδεία στη Χώρα μας;". Ξεχώρισα το κείμενο της Φ. Λ. Με "σοκάρισε" και σας το μεταδίδω. Μας βάζει όλους προ των ευθυνών μας:
Πιστεύω ότι θα χρειαζόμασταν εκτίμηση για τη γνώση, γιατί σε όλο τον κόσμο την έχουμε σχεδόν όλοι υποτιμήσει. Τώρα πια, οι άνθρωποι κάθονται στην τηλεόραση με μάτια γουρλωμένα και υπνωτισμένοι από αυτά που βλέπουνε μέσα σε αυτό το κουτί με τις πολύχρωμες εικόνες ή με διάφορες βρισιές και άσχημες εκφράσεις. Κυριότερα, ο τελευταίος λόγος που θα σας πω είναι ότι πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Ας φτιάξουμε τώρα εμείς τα χαλασμένα και δεν γίνεται αν δε βοηθήσουμε όλοι μας σε αυτό.
Σας χρειαζόμαστε, εμείς είμαστε απλώς παιδιά, εσείς είσαστε κάτι περισσότερο. Μαζί μπορούμε να βοηθήσουμε γι αυτό βοηθήστε και σεις. Βοηθείστε μας να έχουμε ένα καλύτερο αύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου